De Poesjes

DE POESJES
Vol bewondering kijken drie paar poesjes naar hun zusje die net over de rand van de doos gekropen is om de wereld te verkennen. Je ziet ze denken hoe durft ze. Hoe heeft ze dat voor elkaar gekregen.
Ze is de kleinste en misschien de lenigste.
Ze gaat op zoek, de kamer door. Ze weet nog niet zo goed de weg. De laminaatvloer is glad ze glijd steeds uit. De andere drie kleintje kijken angstig om zich heen, waar is moeder?
Maar het kleine zusje loopt voorzichtig door de kamer.
Hier en daar haar kopje stotend tegen de tafel poot.
Drie weken oud is ze, haar oogjes zijn nog maar net open. Maar ze is ondernemend.
Lenig tippelt ze verder. wat een vrijheid ineens. Ze kijkt nog eens een keer naar de doos naar haar broertjes en zusje. Wat is ze eigenwijs. Ze dwaalt verder en verder.
Ze ontdekt steeds meer. Een klein balletje,een knikker, een schoenveter in een schoen.
Ze gaat de wereld ontdekken. Maar dan wil ze weer terug, ze ziet haar veilige nest niet meer.
Dan raakt ze in paniek, ze piept en piept, dat hoort moeder poes ze komt op een drafje aan lopen.
Ze hield haar al een poosje in de gaten.
Ze gaat met haar poot het kleintje weer terug sturen, maar als ze dan bij de doos is kan ze er niet inklimmen ze is te moe, maar geen zorg moeder pakt de kleine voorzichtig bij haar nekvel en tilt haar in de doos. Ze gaat er zelf ook in liggen en laat haar kindertjes drinken.
Met de buikjes vol vallen ze dat in een diepe slaap. Moeder poes verlaat voorzichtig de doos en gaat een luchtje scheppen. Het kleine poesje haar pootjes gaan in haar slaap heen en weer, zou ze dromen van een nieuw avontuur?
Duotsje

De poesjes