Zit ik rustig een kop koffie te drinken, klinkt opeens het maandelijks luchtalarm. Het overheerst mijn vroege lentegevoelens. Zeker, het is slechts een soort waarschuwing, dit alarm. "Vergeet het maar." Het sleurt je gedachten weer terug naar wat is geweest. Mogen we alles vergeven en vergeten wie voor ons het leven gaven? Herinneringen blijven knagen. Verlangen naar een betere wereld zonder geweld dat helaas te veel voorkomt, terwijl vriendelijk of beleefd zijn met sarcasme wordt afgewezen. Zo trekt men zich terug in eigen kring, waarvan men hoopt op medeleven. Want met medelijden is niemand gebaat. Medelijden is de vijand van de liefde. (Jan Wolkers)
Geertje
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten